Wat is Public Relations?
Alles over Public Relations: de definitie, wat je ermee bereikt, het verschil tussen PR en marketing, de geschiedenis van PR, de huidige beroepspraktijk en een gratis PR-handleiding (E-book).
Scroll direct naar de definitie
Iedereen heeft wel een idee wat public relations ongeveer is, maar wat is het nou precies? Dat vroegen wij ons ook af. Als ontwikkelaar van PR management software hebben wij weliswaar een idee wat het inhoudt – anders zouden we al die vakmensen nooit kunnen bedienen – maar als tech nerds willen we het liefst tot een sluitende definitie komen. We besloten op onderzoek uit te gaan. Het werd een verrassend vermakelijke reis door de geschiedenis van PR tot aan een overzicht van de huidige beroepspraktijk. We kwamen onderweg een aantal bijzonder sappige anekdotes tegen.
Vind snel wat je zoekt:
Wat is public relations? Het snelle antwoord.
In 2012 deed Public Relations Society of America (PRSA) een poging om public relations te definiëren door ruim 200,000 leden in binnen en buitenland te vragen om een definitie te geven van public relations (1). Ze ontvingen 927 inzendingen. Vervolgens hebben 1447 mensen (vakmensen, wetenschappers, studenten en het publiek) in een open stemproces gekozen voor de volgende definitie:
Public relations is een strategisch communicatieproces dat relaties bouwt tussen organisaties en hun publiek die gunstig zijn voor beide partijen. (2)
– (vrij vertaald, originele citaat in de notities onderaan)
Duidelijke definitie toch? Vinden wij ook. Het is een strategisch proces gericht op de doelen van de organisatie. De kern is communicatie en het draait om het bouwen van relaties – dat is precies wat wij ook al jaren roepen.
In de originele Engelse definitie wordt overigens gesproken van ‘publics’, meervoud; het zou dus eigenlijk vertaald moeten worden als ‘publieken’. Zowel in het Engels als in het Nederlands is het een ongebruikelijke term, maar wat ermee wordt bedoeld is dat het publiek uit meerdere groepen bestaat: onder andere journalisten, media, klanten, aandeelhouders, maatschappelijke groepen. Hieronder lees je daar meer over onder in het hoofdstuk “De moderne beroepspraktijk: PR anno nu”.
We kunnen ook voor een wat meer liberale, commerciële, definitie gaan:
PR is het in de markt zetten van de organisatie door middel van onbevooroordeelde, objectieve bekrachtiging van derden om informatie te verspreiden over de organisatie producten en praktijken van de organisatie. (3)
En laten we er tenslotte voor de volledigheid nog een oudere definitie bijhalen uit 1975, toen er een stuk minder mensen bekend waren met het begrip. In een studie van de Foundation for Public Relations Research and Education uit 1975 zijn 472 verschillende definities van public relations onderzocht door 65 opinieleiders uit het vakgebied. (4) Zet je schrap, deze is vrij droog:
Public relations is een managementfunctie die wederzijdse communicatie, begrip, acceptatie en samenwerking bewerkstelligt en onderhoudt tussen organisaties en hun publiek. Het omvat de problemen en zaken van het management en het geïnformeerd houden van, en reageren op, de publieke opinie. Het definieert en benadrukt de verantwoordelijkheid van het management om het publiek belang te dienen. Het helpt het management op de hoogte te blijven van veranderingen en hier effectief gebruik van te maken. En het dient als een systeem voor vroegtijdige waarschuwing om te anticiperen op trends. Het gebruikt onderzoek en degelijke, ethische communicatietechnieken als belangrijkste instrumenten. (4)
Wat kun je met PR bereiken?
In het kort: zichtbaarheid of een verandering van de publieke opinie. Voor de meeste organisaties, van startups tot corporates tot universiteiten, loont het om te investeren in het onderhouden van relaties met de media en journalisten – public relations dus.
Grofweg zou je twee typen PR kunnen onderscheiden: proactieve PR en reactieve PR. Met proactieve PR proberen organisaties – publiek en privaat – iets onder de aandacht te brengen, bijvoorbeeld een issue die ze relevant vinden of een product. Over het algemeen proberen organisatie hier meer zichtbaarheid mee te krijgen, voor hun organisatie zelf, hun producten of issues die ze belangrijk vinden. Het kan ook gaan om het beïnvloeden van een bepaalde publieke opinie (Corona is wel degelijk een gevaar) of het beïnvloeden van gedrag (telefoongebruik in het verkeer).
Bij reactieve PR, reputatiemanagement of crisiscommunicatie, proberen organisaties een reputatie te bewaken of op te poetsen.
In het hoofdstuk ‘De Moderne Beroepspraktijk: PR Anno Nu’ gaan we dieper in op de doelen van PR.
Wat is het verschil tussen PR en marketing?
In het kort: marketing is gericht op het aanprijzen van producten, diensten en activiteiten van een organisatie bij de doelgroepen – terwijl PR is gericht op het onderhouden van de relaties van organisaties met hun publiek in de bredere zin van het woord: media, de maatschappij, klanten, aandeelhouders en iedereen met een interesse of afhankelijkheid van de organisatie.
Voor veel organisaties – van corporate tot startup tot NGO – is het van grote toegevoegde waarde om naast hun marketingactiviteiten ook te investeren in public relations. Beide vakgebieden groeien ook al jaren naar elkaar toe. Later in dit stuk vind je meer over die belangrijke trend: Een niet te missen trend: PR en marketing bewegen naar elkaar toe.
Marketing en PR hebben uiteenlopende doelen, doelgroepen, activiteiten, return-on-investments en horizons.
Verschillende doelen
Zoals hierboven al beschreven is het doel van PR het bouwen en onderhouden van relaties en marketing is gericht op het aanprijzen van producten en diensten. Meer over de doelen van PR onder het kopje De Doelen van PR.
Verschillende doelgroepen
Waar marketeers zich voornamelijk richten op klanten en potentiële klanten, is de doelgroep van public relations en communicatieafdelingen vaak veel breder: naast klanten communiceren PR-professionals ook met journalisten, stakeholders, werknemers, het eigen management en iedereen die op een of andere manier te maken heeft met de organisatie.
Verschillende activiteiten
Een PR-manager houdt zich onder andere bezig het bedenken en verbeteren van de boodschap, schrijven, communiceren met journalisten, stakeholders, media en onderzoek – en tegenwoordig ook vaak media monitoring en social media. Een marketeer houdt zich bezig met het bedenken van promotiecampagnes (van online tot radio televisie tot post), het meten van de impact van campagnes en het optimaliseren van de campagnes op basis van de metingen. Meer over de activiteiten onder: De Activiteiten van PR-managers.
Verschil in Return on investment (ROI) – meetbaarheid
Vaak is de ROI van de activiteiten van de marketingafdeling veel beter te meten – denk aan views, kliks en verkoopcijfers als direct gevolg van een campagne – dan de activiteiten van de PR-afdeling. De PR-afdeling kijkt vaak naar wat abstractere concepten als impact en reputatie, die wat moeilijker te meten zijn – al is er tegenwoordig veel mogelijk en kan een PR-campagne ook direct aantoonbare impact hebben op bijvoorbeeld verkoopcijfers.
Verschil in horizon en termijn
Public relations is vaak op de langere termijn gericht; een verhaal in het nieuws over een bedrijf kan nog jaren doorklinken. Marketing heeft meestal een iets kortere horizon en gaat van campagne tot campagne.
Het is een breed boeiend vakgebied en de term public relations wordt door iedereen net weer even anders geïnterpreteerd. Laten we er dieper in duiken. We beginnen met een snelle geschiedenisles. Als je snel naar de praktijk wilt, kun je de geschiedenis uiteraard gewoon overslaan en gelijk naar de moderne beroepspraktijk scrollen – maar dan mis je wel een aantal bijzonder vermakelijke verhalen om indruk mee te maken bij de koffieautomaat.
Een kleine geschiedenis van PR
Skip de geschiedenis, en vertel me wat PR nu is!
Het prille begin: Egyptenaren, Romeinen, het Katholicisme en de Franse Revolutie
Veel geschiedkundigen zullen je vertellen dat PR net zo oud is als de beschaving. Het begon met de uitvinding van het schrift. Waar heersers eerder geweld en brute kracht gebruikten om volkeren te onderwerpen, kozen meer geavanceerde culturen voor discussie en debat als middel om onderdanen te overtuigen; ze gebruikten woorden, geschriften, verhalen, beelden, muziek, architectuur en politiek. Denk aan de Egyptenaren met hun kunst, beelden, tempels en graven en het oude Israël, waar de bijbel en andere religieuze teksten een krachtig middel waren om de publieke geest te vormen. En dan hebben we het nog niet eens over de Romeinen en de verschillende religies.
Er werden aan de lopende band nieuwe media uitgevonden waarmee de publieke opinie kon worden beïnvloed: van beelden, schilderijen en wandkleden tot pamfletten, boeken en verdragen.
Volgens historici was het de Katholieke kerk die de term propaganda als eerst gebruikte. In de 17e eeuw richtte ze het Congregatio de Propaganda Fide op om het geloof te verspreiden. Het resulteerde in een explosie van publieke communicatie van de kerk. (7)
Tijdens de Franse Revolutie werd verder grondwerk voor PR verricht in de Déclaration Des Droits de L’homme et du Citoyen (1789, Verklaring van mensenrechten en burgerrechten). Met de verklaring werd het universele recht voor burgers om hun gedachten vrij uit te drukken en te communiceren verspreid. Je zou het een vorm van PR kunnen noemen. Te meer omdat de overheid ook het Bureau d’Espirit oprichtte: een onderdeel van het ministerie van binnenlandse zaken dat redacteuren in dienst had en vertegenwoordigers naar verschillende windstreken van het land stuurde om steun voor De Franse Revolutie te winnen. (7)
In een tweeluik op onze blog schreven wij over het ontstaan van PR en hoe PR uitgroeide tot een miljardenindustrie.
Kapitalisme als katalysator
Aan het eind van de 19e en het begin van de 20ste eeuw kwam het kapitalistische systeem in een stroomversnelling, en daarmee ook de commerciële PR praktijk. Organisaties – en met name bedrijven die sterk afhankelijk waren van het beeld dat het publiek van ze had zoals spoorwegbedrijven en nutsbedrijven – ontdekten de kracht van PR bij het aantrekken van klanten en investeerders.
De eerste oorlog die via de media werd uitgevochten was The Battle of the Currents aan het eind van de 19e eeuw. General Electric, van Thomas Edison, was voorstander van gelijkstroom en George Westinghouse was voorstander van wisselstroom. Beiden wilden hun elektriciteitsnetwerken uitrollen. De economische belangen waren enorm groot. Beide partijen namen journalisten in dienst om nieuws te produceren dat hen – toevallig – bijzonder goed voor de dag deed komen.
Op het hoogtepunt van de strijd vroeg een groep afgevaardigden uit New York aan Edison of elektriciteit ook ingezet kon worden om mensen te elektrocuteren. Aanvankelijk weigerde Edison het verzoek, maar toen hij de PR-kans rook besloot hij toch mee te werken onder één voorwaarde: “Dan moet je wel de stroom van mijn concurrent gebruiken, want die is veel dodelijker”. True story. Sappig verhaal toch? Hier lees je meer over hoe Thomas Edison de stroom van zijn concurrent probeerde te associëren met de dood: De oorlog van de stromen - Wikipedia.
De Grondlegger: Ivy Lee
Ivy Ledbetter Lee
Ivy Lee wordt vaak aangehaald als de echte pionier van public relations. In 1904 verruilde hij zijn carrière als journalist op Wallstreet om public relations counselor te worden voor een aantal bedrijven – de bekendste: de familie Rockefeller. Ze hadden hulp nodig bij een staking. Hij noemde het zelf destijds overigens nog geen public relations, maar veel van de principes die hij hanteerde worden nog steeds als de kern van het vak beschouwd. Zo was hij ervan overtuigd dat bedrijven hun verhaal eerlijk, accuraat en open moesten vertellen om het vertrouwen, begrip en steun te winnen van het publiek. Mooi toch? Dat zijn nog steeds belangrijke waarden in het vak.
Uiteindelijk is het niet zo mooi afgelopen. Hij stierf als een omstreden figuur die de Russen had geholpen om de Sovjet Unie erkend te krijgen door Amerika. Hij hielp ook een Duits verf- en chemicaliënbedrijf dat later werd overgenomen door de nazi’s. Het leverde hem de bijnaam Hitler’s Press Agent op. Ze hadden zijn advies op eerlijk en open te zijn echter niet opgevolgd. (7)
Nog een (omstreden) grondlegger: Edward Bernays
Edward L. Bernays
Edward Bernays, door menigeen aangewezen als de – niet geheel onomstreden – vader van de moderne vorm van public relations (en propaganda), schreef:
“De drie hoofdelementen van PR zijn zo oud als de maatschappij zelf: mensen informeren, mensen overtuigen, of het integreren van mensen met mensen. Samen met de maatschappij zijn de middelen en methodes door de jaren heen uiteraard wel veranderd.”
– Edward L. Bernays, vrij vertaald originele citaat in notities onderaan
In de loop der jaren heeft hij bijgedragen aan opinievormingsmethoden die werden gebruikt namens vele bedrijven en industriële ondernemingen, welzijns- en maatschappelijke groepen en overheden in binnen- en buitenland. (5)
Saillant detail: Bernays heeft onder andere bijgedragen aan de vrouwenempancipatie door een lans te breken voor roken in het openbaar door vrouwen – in opdracht van Lucky Strike welteverstaan. De sigaretten werden op een zeker moment zelfs “Torches of freedom” genoemd . Goed gevonden Ed! Het heeft zelfs een rol gespeeld in de eerste golf van de vrouwenemancipatie. Toen vrouwen klaagden dat het groene sigarettenpakje vloekte met de fashion du jour deed hij er alles aan om groen in te maken – wederom in opdracht van Lucky Strike uiteraard: groene lunches, groene gala’s en etalages met groene jurken en pakken. Het was een groot succes. En we hebben hier gelijk een aantal sprekende voorbeelden van PR-strategieën te pakken.
Het eerste PR bureau
De meeste boeken over PR wijzen The Publicity Bureau aan als het eerste moderne PR bureau, opgericht in Boston door drie belangrijke heerschappen. (6) Het bureau werd bekend toen het werd ingehuurd door een groep spoorwegmaatschappijen die wetgeving die bij het congres lag wilde tegenwerken. Het lukte niet, maar het wordt vaak aangewezen als de geboorte van public relations als een betaalde beroepsgroep. Veel van die spoorwegmaatschappijen hebben daarna een eigen PR-afdeling opgetuigd.
De geschiedenis van het persbericht
Het persbericht is uitgevonden in de negentiende eeuw. (7) Het waren, net als bij PR bureaus, wederom de spoorwegmaatschappijen in de VS die als eerste persberichten gingen inzetten. Het middel werd ingezet zoals het nog steeds wordt gebruikt: het zo goed mogelijk presenteren van het officiële perspectief van de organisatie op een voor de organisatie actuele ontwikkeling, zodat journalisten het als bron kunnen gebruiken voor hun verhalen.
Aanvankelijk werd het gezien als een vorm van adverteren, sommige media rekenden zelfs kosten voor het gebruik persberichten, maar al snel werd het gebruikt als een vorm van gratis nieuws. Dat is vandaag niet anders. De nieuwshonger heeft in de afgelopen tien jaar een ongekende vlucht genomen, en daarmee ook de behoefte van media aan nieuws van organisaties.
De vorm is door de digitalisering wel veranderd. Vroeger had een persbericht een standaard opmaak met onder andere dubbele regelafstand om de redactie en drukker tegemoet te komen. Tegenwoordig volstaat een netjes opgemaakte e-mail. En wat niet veranderd is: grijp aandacht van de ontvanger, de journalisten en redacties, al in de eerste alinea. Die trick of the trade bestaat al sinds de uitvinding van het persbericht.
Er is nog veel en veel meer te schrijven over de historie van PR. Denk aan de opkomst van de industrialisten, The Robber Barons en daarna de Muckrakers. Als je dit interessant vind is dit een erg leuke geschiedschrijving van public relations als vak: Public Relations from the Dawn of Civilization (PDF) – Don Bates, 2002, updated 2006
En hoofdstuk 2 van dit klassieke studieboek over PR: The Practice of Public Relations – Fraser P. Seitel, 13e druk, 2017
En deze Wikipediapagina is erg leuk te lezen: History of public relations – Wikipedia
De moderne beroepspraktijk: PR anno nu
In de originele Engelstalige definitie van public relations die hierboven vertaald is weergegeven wordt gesproken van het bouwen van: “mutually beneficial relationships between organisations and their publics.” Let op het woord “publics”, meervoud, meerdere ‘publieken’ dus eigenlijk. Je zou moeten spreken van het onderhouden en bouwen van relaties met verschillende ‘publieken’.
Vroeger, voordat er sociale media waren (weet je nog?), bestond public relations voornamelijk uit het overtuigen van van derden (voornamelijk journalisten) om gunstig te publiceren over jouw organisatie, of die van je cliënt. Deze objectieve verhalen van buitenstaanders werden, en worden nog steeds, gezien als veel waardevoller dan je eigen advertenties. “Advertising is saying you’re good. PR is getting someone else to say you’re good”.
Tegenwoordig is het en stuk complexer: PR-mensen houden zich naast traditionele media bezig met social media, influencers, eigen content, branded content, adverteren en nog veel meer…
De "publieken" of doelgroepen
Een belangrijk punt waarop het PR-vak zich onderscheidt van marketing is door de verschillende groepen stakeholders waar het zich mee bezig houdt. Marketing richt zich voornamelijk op in de markt zetten van het product van de organisaties. Public relations draait om communicatie met veel verschillende groepen: journalisten, media, klantengroepen, maatschappelijke groepen, werknemers, aandeelhouders, belangenorganisaties, vakbonden, partnerorganisaties, de lijst is erg lang…
Afhankelijk van het type organisatie en hoe deze is georganiseerd, verschilt de prioriteit die aan de PR-functie wordt gegeven. Elke organisatie heeft weer andere groepen stakeholders. In sommige organisaties spelen bijvoorbeeld de donateurs een belangrijke rol en in andere de aandeelhouders. Dit zorgt dan ook vaak voor uiteenlopende invullingen van de functie van public relations.
Door de grote verscheidenheid aan groepen die voor een organisatie van belang kunnen zijn heeft de functie vaak overlap met andere functies in het bedrijf, zoals marketing, human resources, investor relations, strategisch management, inkoop, verkoop, woordvoering.
De activiteiten van een PR-manager
Net als de groepen waarmee wordt gecommuniceerd, is de lijst van het aantal bezigheden van moderne PR-mensen lang. In de kern zijn de werkzaamheden gericht op het bouwen en onderhouden van relaties, het vinden en maken van verhalen en strategische problemen oplossen via communicatie. Hier een aantal werkzaamheden:
Relaties met media onderhouden: dit is waar de meeste mensen aan denken bij PR-werk. Bellen met journalisten, vragen beantwoorden van pers en persberichten versturen.
Publiciteit generen: nog zo’n functie waar vaak van wordt gedacht dat het het enige is waar PR-mensen mee bezig zijn de hele dag. Publiciteit genereren is nogal een breed begrip en dus leggen wij het voor je uit.
Schrijven: van persberichten en speeches tot teksten voor op de blog en berichten van de CEO, de moderne PR-persoon moet goed zijn met een pen, of een toetsenbord.
Plannen en organiseren: dit is voor elke functie van belang, maar in het geval van PR gaat dit onder andere om het opzetten van PR-programma’s, het organiseren van evenementen en het bedenken en uitvoeren van campagnes.
Social media beheren: de website en de social media accounts van de organisatie zijn onmisbare instrumenten in het PR-vak.
Media monitoring: alles wat er over de organisatie wordt gezegd in de traditionele media en op social media is tegenwoordig goed bij te houden. Aan de PR-manager de taak om te bepalen wat je met die overdaad aan informatie aanmoet.
Onderzoek: soms wil het topmanagement iets weten over hoe in de maatschappij wordt gedacht over een relevante issue, en soms wil de PR-afdeling zelf weten waar kansen liggen op het gebied van communicatie – allemaal zaken waar PR-mensen vaak nauw betrokken bij zijn.
Crisiscommunicatie: eigenlijk een vak apart dat schuurt aan woordvoering, maar vaak ook onderdeel van het takenpakket van de PR-functie. Als de shit the fan hit komt deze taak bovendrijven. Excuses voor de onsmakelijke analogie.
Investor relations, werknemersrelaties, public affairs, marketing communicatie…
De doelen van PR
Het doel van PR verschilt sterk per organisatie: een gemeente of een belangenorganisatie heeft compleet andere doelen met hun communicatie dan een commercieel bedrijf. Elke organisatie heeft een ander publiek en wil iets anders aan dat publiek communiceren.
Laten we kijken naar een enquête uit het Global Communications Report 2019 waarin PR professionals en CEO gevraagd werd naar de doelen van hun organisaties met communicatie in 2019. Dit onderzoek was overigens voornamelijk gericht op commerciële bedrijven:
Veruit het meest werd het simpele doel producten verkopen genoemd, al zeggen CEOs dat significant meer dan PR-professionals zelf.
PR professionals en CEOs noemen even vaak het doel van differentiatie ten opzichte van de competitie. Bij PR pro’s staat dit op 1.
Met een afstandje tot de eerste twee doelen staat het verkrijgen van inzicht in meningen, vraagstukken en trends via data en analyse. Onderzoek dus. Ja belangrijk.
Daarna volgt het verdedigen van de organisatie, wanneer het onder druk staat door krachten van buiten.
En het minst van de vijf opties werd genoemd: het vormen van de publieke opinie over voor de organisatie relevante vraagstukken.
Dit geeft vooral een beeld van de doelen die commerciële bedrijven met communicatie hebben. Een lijst van wat bijvoorbeeld NGO’s, (semi-)overheden, politieke partijen en belangenorganisaties als doel hebben met hun communicatie is niet te maken. Tenminste, het kan natuurlijk wel, maar wij gaan dat nu niet doen, dit stuk is al lang genoeg (en de borrel begint zo).
De middelen van PR-managers
De middelen die public relations professionals tot hun beschikking hebben groeien met de minuut. Een TikTok-post van de CEO kan viral gaan door een WhatsApp-bericht van een medewerker, waarna via een tweet op het bedrijfskanaal een persbericht wordt verspreid met officiële excuses. Ben je er nog?
Laten we voor dit overzicht een klassiek model aanhouden: het PESO-Model. Traditioneel werden de media in drie categorieën ingedeeld, maar tegenwoordig wordt het vaak uitgebreid met de vierde categorie van shared media. Hier heb je vast weleens van gehoord:
Earned media: de traditionele functie van PR – derden zover krijgen om gunstig over jouw organisatie laten publiceren. Tegen een mooi stuk over jouw organisatie van een objectieve journalist is geen enkel advertentiebudget opgewassen.
Paid media: de naam zegt het al. Hoewel traditioneel meer onderdeel van marketing, worden betaalde media steeds meer ingezet als PR-middel om bijvoorbeeld standpunten van een organisatie op sociale vraagstukken, filantropie of sterke punten van de organisatie onder de aandacht te brengen.
Owned media: eigen content op de eigen kanalen: persberichten, blogposts, tweets, YouTube-videos en gekke (of gênante) dansjes van de CEO op TikTok.
Shared media: dit is de nieuwste in de familie, de social media en influencers. Deze wordt trouwens ook vaak als onderdeel van de owned media gezien en heeft er dan ook veel overlap mee.
Een niet te missen trend: PR en marketing bewegen naar elkaar toe
In het Global Communications Report van 2019 zegt 90% van de respondenten (PR professionals, CEO’s en communicatiestudenten) te verwachten dat de marketing en PR-functies in organisatie meer geïntegreerd zullen worden in de komende vijf jaar. We kunnen er dus niet omheen.
Decennia geleden was het de bekende marketing guru Philip Kotler al die zei dat de vier P’s van de klassiek marketing mix eigenlijk uitgebreid dient te worden met de vijfde P van public relations. (7)
Zoals we hierboven ook al zagen bij de gebruikte middelen: de doelen en werkzaamheden van deze twee vakgebieden bewegen naar elkaar toe. Dit zorgt voor structurele veranderingen in organisaties. Bovendien dwingt het PR-mensen om technologie te gebruiken die in marketingkringen als veel meer worden gebruikt.
Een klassieke vorm van een mix tussen marketing en PR zijn beroemdheden die producten aanprijzen. Tegenwoordig is branded content een ding, ook wel native advertising genoemd – het is niet meer weg te denken uit kranten, bladen en blogs. Verder heeft content marketing vaak overlap met de PR-functie. En denk ook aan het creëren van een buzz op social media door middel van een mix van eigen content, persberichten, influencers en betaalde posts. Ze hebben er zelfs een mooie term voor uitgevonden integrated marketing communications. Google het vooral een keer en bekijk de vele wetenschappelijke artikelen, blogposts (die overigens zelf ook weer onderdeel zijn van commerciële contentstrategieën) en vooral veel oogstrelende grafiekjes: ‘Integrated marketing communication’ – Google zoeken.
De toekomst van PR
Zal public relations overleven als apart vakgebied? Wij denken van wel, maar goed, wie zijn wij? Wat met de term public relations wordt bedoeld zal ongetwijfeld veranderen. De verandering zelf lijkt de enige constante in het vakgebied, maar dat geldt voor bijna elk vakgebied.
Wij verwachten dat organisaties er ook in de toekomst niet aan zullen ontkomen om na te denken over hoe ze het best met hun ‘publieken’, of stakeholders of verschillende groepen mensen, hoe je het ook wilt noemen, kunnen communiceren.
Over nieuwe ontwikkelingen in het vakgebied en waar het mogelijk naartoe gaat kun je een boek schrijven. Dat wordt dan ook veelvuldig gedaan. Wij zullen er in ieder geval – in de toekomst – zeker nog een verhaal op deze blog aan wijden.
Mis je iets dat echt in dit verhaal opgenomen zou moeten worden? Klopt er iets niet? Of wil je hierover gewoon eens van gedachten wisselen? Neem even contact op. Dat vinden we altijd leuk!
Download gratis onze PR-Gids:
Een handleiding voor PR-succes van A tot Z
Bronnen
(1)
A Modern Definition of Public Relations – Publicatie op de blog van PRSA, 2012
(2)
The Practice of Public Relations – Fraser P. Seitel, 13e druk, 2017
Klassiek studiemateriaal bij communicatiewetenschappen. De Engelse versie van de definitie van PR uit dit boek:
“Public relations is a strategic communication process that builds mutually beneficial relationships between organizations and their publics.”
(3)
Getting Word Out Involves 3 Strategies – Poughkeepsie Journal, 16 oktober 2015
(4)
Building a Public Relations Definition – Rex F. Harlow, Public Relations Review 2, no. 4: 36.
“Public relations is a distinctive management function which helps establish and maintain mutual lines of communications, understanding, acceptance, and coop- eration between an organization and its publics; involves the management of prob- lems or issues; helps management to keep informed on and responsive to public opinion; defines and emphasizes the responsibility of management to serve the public interest; helps management keep abreast of and effectively utilize change, serving as an early warning system to help anticipate trends; and uses research and sound and ethical communication techniques as its principal tools.”
(5)
Edward Bernays, ‘Father of Public Relations’ And Leader in Opinion Making, Dies at 103 – New York Times, 16 augustus 1998
(6)
History of public relations – Wikipedia, juni 2020
(7)
Public Relations from the Dawn of Civilization (PDF) – Don Bates, 2002, updated 2006
Erg leuk om te lezen, aanrader! Veel info en anekdotes uit gehaald voor dit stuk.
(8)
Kotler’s Total Marketing Embraces MPR – Tom Harris, MPR Update, December 1992: 4.
(9)
Global Communications Report 2019: The Future of Technology in Communication – USC Annenberg Center for Public Relations